ΑΓΓΕΙΟΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ
Τα αγγειοκινητικά συμπτώματα σχετίζονται με την έμφυτη θερμορυθμιστική ικανότητα της γυναίκας και εμφανίζονται κυρίως σαν έξαψη- εφίδρωση και νυχτερινή εφίδρωση. Η έξαψη – εφίδρωση εκδηλώνεται σαν ξαφνική έκλυση έντονης θερμότητας η οποία αρχικά αφορά το πρόσωπο και την περιοχή του στέρνου – στήθους, επεκτείνεται προοδευτικά σε όλο το σώμα και συνοδεύεται από έντονη εφίδρωση. Το επεισόδιο διαρκεί από 1 έως 5 λεπτά.
Τα επεισόδια τείνουν να υποχωρούν προοδευτικά μετά την εμμηνόπαυση, η παρουσία τους όμως μπορεί να διαρκέσει για πολλά χρόνια. Η συχνότητα εμφάνισης αλλά της έντασής τους εξαρτάται από διάφορους παράγοντες:
- το ορμονικό status δηλαδή η ελάττωση των οιστρογόνων και η αύξηση της FSH.
- γενετικός παράγοντας
- η παχυσαρκία και ειδικά η κεντρική παχυσαρκία
- το ιστορικό προεμμηνορρυσιακού συνδρόμου
- το ψυχοσυναισθηματικό ιστορικό της γυναίκας
- το κοινωνικό-οικονομικό status
- φυλετικές και εθνικές διαφορές
- κάπνισμα
ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΥΠΝΟΥ
Με την πρόοδο της ηλικίας επηρεάζεται αρνητικά η ποιότητα του ύπνου. Η δυσκολία έλευσης του ύπνου αυξάνεται περιεμμηνοπαυσιακά και κορυφώνεται μετεμμηνοπαυσιακά. Στους παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν τον ύπνο συμπεριλαμβάνονται η παρουσία νυχτερινών εφιδρώσεων, η καταθλιπτική διάθεση, το άγχος, η ποιότητα ζωής, η μειωμένη φυσική δραστηριότητα, το κάπνισμα, η αρθρίτιδα και φυσικά τα χαμηλά επίπεδα οιστραδιόλης.
ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ
Η εμμηνόπαυση αυτή καθ’ αυτή δεν προκαλεί διαταραχές στη διάθεση όπως κατάθλιψη και άγχος. Εντούτοις γυναίκες με βεβαρυμμένο ιστορικό είναι πιθανό να παρουσιάσουν το πρώτο επεισόδιο ή και υποτροπή κατά τη μεταβατική περίοδο κρίσεων πανικού ή αγχώδους διαταραχής, κατάθλιψης ή και πιο σοβαρών ψυχιατρικών διαταραχών.
ΑΤΡΟΦΙΑ ΟΥΡΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
Τόσο ανατομικά όσο και λειτουργικά το ουρογεννητικό σύστημα είναι απόλυτα οιστρογόνο – εξαρτώμενο με αποτέλεσμα το αιδοίο, ο κόλπος, η ουρήθρα και η ουροδόχος κύστη να οδηγούνται σε προοδευτική ατροφία και εμφάνιση αντίστοιχων συμπτωμάτων. Η αιδοιοκολπική ατροφία εμφανίζεται ήδη από την περιεμμηνόπαυση και προκαλεί καύσος και αίσθημα κνησμού με ερεθισμό των έξω γεννητικών οργάνων, η δε ξηρότητα του κόλπου οδηγεί σε δυσπαρεύνια (πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή) και επιτείνει την ήδη μειωμένη επιθυμία της μετεμμηνοπαυσιακής γυναίκας για σεξουαλική επαφή. Η μεγάλη μείωση των οιστρογόνων επίσης έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του ρΗ του κόλπου με συχνή εμφάνιση κολπικών λοιμώξεων και κολπίτιδας. Όταν η ατροφία αφορά το επιθήλιο της ουροδόχου κύστεως, προκαλεί συχνά την εμφάνιση δυσουρίας και κυστίτιδας ή ακόμα και ουρολοίμωξης. Η τοπική ορμονική θεραπεία αποδίδει ικανοποιητική ποσότητα οιστρογόνων στο κολπικό τοίχωμα με ελάχιστη συστηματική απορρόφηση και προσφέρει σημαντική ανακούφιση από όλα τα συμπτώματα της ουρογεννητικής ατροφίας.
